Rozpoczynające się Światowe Dni Młodzieży stały się doskonałą okazją do promowania Polski w świecie. Co do tego nikt chyba nie ma wątpliwości. Wydaje się więc logiczne, że również rząd poprzez swoje ministerstwa wykorzystuje sytuację do wzmocnienia tego procesu. W tym celu powstały m.in. dwa dokumenty sygnowane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych: “Przewodnik po historii Polski 966 – 2016” oraz “Ambasador Polskości”. Oba opatrzone listem przewodnim Prezydenta Rzeczpospolitej Andrzeja Dudy.

Rzecz w tym, że czytając oba opracowania można odnieść wrażenie, że albo pisały je osoby niekompetentne albo celowo przeinaczały fakty.

Przykładowo: oczywistym błędem jest informacja podana w “Ambasadorze Polskości” (str. 13), że Jakub Wujek dokonał pierwszego tłumaczenia Biblii na język polski. Sprawę poruszył red. Dariusz Bruncz z ekumenizm.pl. Na skierowane do ministerstwa zapytanie otrzymał odpowiedź, która nie tyle nie wyjaśnia wątpliwości, co jeszcze mocniej zdumiewa:

“Biuro Rzecznika Prasowego Ministerstwo Spraw Zagranicznych
(…) rzeczywiście, ściśle rzecz biorąc, były wcześniejsze próby przekładu Biblii na język polski, jednak nie były one do końca udane. Biblia królowej Zofii (przekład z czeskiego) nie została ukończona, Biblia Leopolity uchodzi za niezbyt udaną pod względem językowym, z naleciałościami czeskimi (choć np. Miłosz ją cenił), zarzucano jej też, że nie spełnia wymogów rzetelności i dokładności. Biblia brzeska, mimo sporej popularności nie miała jednak wielkiego wpływu (dużą liczbę egzemplarzy zniszczył Mikołaj Radziwiłł Sierotka).

Biblia Wujka była aż do wydania Biblii Tysiąclecia podstawowym polskim przekładem Biblii i dlatego piszemy o niej. Nasza broszura nie jest opracowaniem naukowym, nie rości sobie pretensji do bycia szczegółowym podręcznikiem, zaledwie zarysowuje pewne tematy. Podajemy podstawowe informacje, a raczej pewien ich, z konieczności nieco subiektywny, wybór. W tak szczupłych ramach nie było możliwe (ani zresztą celowe) zamieszczenie informacji na temat wszystkich przekładów Biblii. Podaliśmy ten najstarszy, który zafunkcjonował trwale w kulturze. Publikacja została przygotowana na ŚDM, które są spotkaniem głównie młodzieży katolickiej z katolickim papieżem, toteż wyszczególnianie protestanckich (ariańsko-kalwińskich) przekładów Biblii nie wydawało się celowe.” (pogrubienia moje)

Rozumiejąc argument, że publikacja jest pisana do katolików – choć należałoby zapytać, dlaczego tylko do nich, przecież jest to wykluczenie dużej części społeczeństwa, w Polsce żyją Polacy nienależący do Kościoła rzymskokatolickiego – nie można się zgodzić, że polskie = katolickie. Wystarczyło dodać do zdania: “Jakub Wujek dokonał pierwszego przekładu Pisma Świętego na język polski” jedno małe słowo: “(…) dokonał pierwszego katolickiego przekładu (…)”

Szanowny Ministrze, nie oczekujemy, aby na spotkanie “młodzieży katolickiej z katolickim papieżem” wyszczególniać protestanckie przekłady Biblii, ale oczekujemy, aby nie propagowano fałszywego schematu: “polski równa się katolicki”.

I proszę się nie dziwić, że stanowczo będziemy bronili prawa do polskości i do niezmieniania historii.

>> Luter2017.pl: Możemy być dumni z polskich przekładów biblijnych